Lekarze:
Specjaliści Medycyny Nukleranej: 5 + 2 rezydentów
Specjaliści Endokrynologii: 7 + 4 rezydentów
Specjaliści Chirurgia Ogólna: 4
Specjaliści Chirurgia Onkologiczna: 4
Pielęgniarki: 29
Technicy elektroradiologii: 12
Radiochemia: 6
Inspektor Ochrony Radiologicznej: 2
Fizyk medyczny: 2
Inżynier medyczny: 1
Statystycy medyczni: 8
Sanitariuszki: 7
Klinika Endokrynologii Onkologicznej i Medycyny Nuklearnej jest jednostką dedykowaną do kompleksowej diagnostyki i terapii nowotworów wywodzących się z układu dokrewnego stąd jej złożona struktura organizacyjna. Ponadto Klinika zapewnia diagnostykę i terapię izotopową w leczeniu nowotworów złośliwych.
Do zadań Kliniki w zakresie OCHE należy leczenie chirurgiczne nowotworów układu dokrewnego, ze szczególnym uwzględnieniem raka tarczycy, nowotworów przytarczyc i nadnerczy. Klinika prowadzi intensywne prace naukowe nad ograniczeniem liczby powikłań i zdarzeń niepożądanych w chirurgii tarczycy i przytarczyc. Rutynowo stosowana jest technika śródoperacyjnego neuromonitoringu, a od 2019 ciągłego śródoperacyjnego neuromonitoringu nerwów krtaniowych. W toku są badania nad optymalizacją algorytmu terapeutycznego ograniczającego częstość pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc. Do zadań Kliniki w zakresie OTI należy leczenie pacjentów z wykorzystaniem izotopów radioaktywnych. Terapia izotopowa jest prężnie rozwijającą się dziedziną medycyny nuklearnej. Klasyczne leczenie, z zastosowaniem jodu promieniotwórczego jest stosowane z wielkim powodzeniem od wielu lat w raku tarczycy. W ostatnich latach nastąpił istotny postęp w zakresie stosowania terapii izotopowej z zastosowaniem gorących analogów somatostatyny (PRRT) w nowotworach endokrynnych. Terapia ta jest obecnie standardem postepowania. Kolejnym postępem w tej dziedzinie dokonanym w ostatnim czasie jest leczenie Radem 223 przerzutów do kości w przebiegu raka prostaty. Praca OTI ukierunkowana jest na zastosowanie uznanych i wdrażanie nowych izotopów promieniotwórczych w terapii nowotworów. Do zadań Kliniki w zakresie OE należy diagnostyka, terapia i monitorowanie pacjentów z nowotworami gruczołów dokrewnych. W oddziale prowadzona jest diagnostyka i terapia nowotworów gruczołów dokrewnych w oparciu o nowoczesne markery i profil genetyczny pacjentów. Dokładna, nowoczesna diagnostyka molekularna jest możliwa dzięki współpracy z Zakładem Patologii i Diagnostyki Laboratoryjnej, Zakładem Genetyki i Poradnią Genetyczną. Ponadto w ramach Kliniki pacjenci mają zapewnioną pełną diagnostykę cytologiczną, densytometryczną, ultrasonograficzną, radiologiczną i izotopową. Do zadań Kliniki w zakresie ZMN, PE, PMN należy prowadzenie badań naukowych własnych oraz we współpracy z innymi ośrodkami, prowadzenie działalności leczniczej, diagnostycznej i terapeutycznej z zakresu zastosowań medycyny nuklearnej w onkologii, endokrynologii onkologicznej, rozwój innych kierunków diagnostyki izotopowej oraz prowadzenie terapii izotopowej nienowotworowych chorób układu wydzielania wewnętrznego, a w szczególności:
1) diagnostyka nowotworów i monitorowanie ich leczenia, w tym izotopowa diagnostyka obrazowa
2) leczenie za pomocą otwartych źródeł promieniowania jonizującego
3) monitorowanie oddziaływania innych typów leczenia przeciwnowotworowego na tkanki zdrowe oraz czynność hormonalną ustroju ze szczególnym uwzględnieniem chorób układu wydzielania wewnętrznego
W zakresie pracowni PET leży również:
1) wykonywanie i opisowa interpretacja badań obrazowych PET-CT i/lub fuzji obrazowych w ramach współpracy z NFZ i badań klinicznych
2) współpraca z zespołami klinicznymi, diagnostycznymi w celu umożliwienia im dostępu do wykonywanych badań PET-CT na potrzeby reprezentowanych przez nie jednostek i komórek
3) wykonywanie badań PET-CT dla potrzeb badań naukowych, udział w grantach badawczych, sponsorowanych badaniach klinicznych zatwierdzonych przez Dyrektora Narodowego Instytutu Onkologii
Do zadań Kliniki w zakresie ZIG należy zamknięte użycie mikroorganizmów genetycznie zmodyfikowanych w zakresie prowadzonych badań klinicznych u pacjentów z chorobą nowotworową, które są wykonywane we współpracy z innymi jednostkami Narodowego Instytutu Onkologii.
Pracownie Scyntygraficzne wyposażone są w siedem gamma kamer i jedną nowoczesną sondę scyntylacyjną, w tym:
– jednogłowicową gamma kamerę do badań planarnych – TH45 Nucline firmy Mediso zainstalowana w 2007 roku dedykowaną głównie do badań tarczycy oraz innych małych narządów.
– dwie gamma kamery BrightView XCT firmy Philips które są systemem hybrydowym typu SPECT-CT z 2010 roku. Posiadają panel tomograficzny wykorzystywany w medycynie nuklearnej do korekcji pochłaniania i obrazowania anatomicznego. Jeden z aparatów posiada detektory wyposażone w kryształy NaI o grubości 3/4 cala przeznaczone m.in. do obrazowania wysokoenergetycznych izotopów wykorzystywanych w terapii onkologicznej.
– jedną gamma kamerą z 2010 roku Discovery 670 firmy General Electric jest hybrydowy system typu SPECT-CT posiadający w pełni diagnostyczny 16 rzędowy tomograf komputerowy. System został dodatkowo wyposażony w automatyczny wstrzykiwacz kontrastu umożliwiający przeprowadzanie kompleksowych badań CT.
– jedną gamma kamerą Infinia Hawkeye4 firmy General Electric – systemem hybrydowym typu SPECT-CT z modułem 4 rzędowego tomografu wykorzystywanego w medycynie nuklearnej do korekcji pochłaniania i obrazowania anatomicznego. System ten uruchomiony w 2010 roku posiada detektory wyposażone w kryształy NaI o grubości 1 cala przeznaczone m.in. do obrazowania izotopowego po terapii jodowej nowotworów tarczycy.
– jedną gamma kamerą z 2017 roku Discovery 670 CZT firmy General Electric będącą pierwszym w Polsce hybrydowym system typu SPECT-CT posiadający tomograf 16 rzędowy z detektorem półprzewodnikowym CZT.
– w 2018 uruchomioną jako 3 w Polsce gamma kamerę cyfrową SPECT do badań kardiologicznych z nieruchomym gantry i z detektorami konwersji bezpośredniej opartymi na kryształach CZT umożliwiającą uzyskiwanie tomograficznych obrazów klinicznych w rozdzielczości poniżej 5 mm D-SPECT Cardio produkcji firmy Spectrum Dynamics
– wielokolimatorową sondę scyntylacyjną firmy MED stosowaną do badania wychwytu izotopów w tarczycy zarówno u pacjentów jak i monitorowania narażenia na promieniowanie u personelu.
Pracownia Diagnostyki PET-CT wyposażona jest od 2008 roku w skaner Gemini 16TF firmy Philips. Jest to skaner hybrydowy PET/CT wykorzystujący nowoczesną technologię Time of Flight z diagnostycznym 16 rzędowym tomografem komputerowym. System został dodatkowo wyposażony w bramkę kardiologiczną EKG, bramkę monitorującą ruchy oddechowe u pacjenta oraz automatyczny wstrzykiwacz kontrastu. Dzięki instalacji centratorów laserowych aparatura umożliwia również wykonywanie badań do planowania leczenia dla radioterapii.
Pracownia Densytometryczna w 2010 roku wyposażona została w nowoczesny densytometr kostny Lunar Prodigy firmy GE umożliwiający dodatkowo określenie 10-letniego ryzyka złamań kości przy osteopenii lub osteoporozie.
Pracownia USG i BACC posiada obecnie dwa aparaty aparat USG, iU 22 firmy Philips zainstalowany w 2011 roku oraz nowoczesny EPIQ 5 firmy Philips z 2018 roku, który wyposażono w szereg specjalistycznych głowic ultrasonograficznych umożliwiających wykonywanie badań w trybie 3D i elastografii. W pracowni wykonywane są badania ultrasonograficzne gruczołów dokrewnych. Ponadto wykonywana jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa tarczycy i przytarczyc. Obecnie prowadzone są także prace nad wdrożeniem termoablacji w leczeniu chorób tarczycy i przytarczyc.
Pracownia Radiochemiczna od 2008 roku wyposażona jest w nowoczesny dyspenser Althea firmy Comecer stosowany do rozdozowywania izotopów wysokoenergetycznych wykorzystywanych w diagnostyce techniką PET oraz osłonną komorę firmy Van Galen na dwa generatory Tc-Mo z wyciągiem laminarnym zintegrowaną z miernikiem aktywności izotopów, zainstalowaną w 2010 roku. Pracownia od 2018 roku posiada również nowocześnie wyposażone laboratorium kontroli jakości radiofarmaceutyków w którym znalazł się skaner radio-TLC Scan-Ram oraz wysokosprawny chromatograf cieczowy HPLC Knauer Azura.
W 1957 roku w Instytucie Onkologii na ul. Wawelskiej powstała Pracownia Izotopowa. Początkowo Pracownia ograniczała się do działalności naukowej. Dopiero od 1965 roku, gdy w Pracowni pojawił się pierwszy scyntygraf, a rok później pierwsza gamma-kamera, obok pracy naukowej nastąpił rozwój działalności diagnostycznej. Dla Zakładu bardzo ważną datą był rok 1974. Profesor Janusz Szymendera został Kierownikiem Zakładu Medycyny Nuklearnej. Jako pierwszy w Polsce rozpoczął znakowanie radionuklidami krótko życiowymi farmaceutyków scyntygraficznych w warunkach klinicznych. W roku 1986 w Zakładzie wykonano pierwszą w Polsce limfoscynty grafię u pacjenta z chłoniakiem, a od 1993 roku zaczęto wykonywać badanie spływu chłonki u chorych na raka piersi i czerniaka.
W roku 1994 Zakład Medycyny Nuklearnej został przeniesiony do nowo otwartego Centrum Onkologii na Ursynowie. Kierownikiem Zakładu Medycyny Nuklearnej została prof. dr hab. n. med. Izabella Kozłowicz – Gudzińska. W 1997 roku po wyposażeniu, w najnowocześniejszy jak na tamte czasy sprzęt, nastąpiła znaczna rozbudowa Zakładu. Zainstalowano cztery nowe gamma-kamery, aparat ultrasonograficzny oraz densytometr co pozwoliło na znaczne rozwinięcie działalności diagnostycznej. Powstał również Oddział Terapii Jodowej i Poradnia Chorób Tarczycy, których głównym zadaniem była diagnostyka i terapia raków tarczycy. W Zakładzie rutynowymi badaniami stała się scyntygrafia układu kostnego w celu poszukiwania przerzutów nowotworowych, scyntygrafia wątroby: statyczna i dynamiczna, scyntygrafia nerek oraz badania diagnostyczne i poterapeutyczne u chorych poddawanych terapii dużymi dawkami jodu promieniotwórczego. W ciągu kolejnych lat stopniowo następowało poszerzenie zakresu badań diagnostycznych z użyciem różnych radioznaczników.
W kwietniu 2001 roku Zakład Medycyny Nuklearnej został przekształcony w Zakład Medycyny Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej. Od tego czasu nastąpił rozwój działalności terapeutycznej Zakładu w zakresie leczenia raków tarczycy, niezłośliwych chorób tarczycy, gruczolaków i raka przytarczyc oraz niedoczynności przytarczyc, osteoporozy i chorób metabolicznych kości. Rozpoczęto również terapię raków rdzeniastych tarczycy przy użyciu 131I – MIBG.
W czerwcu 2009 uruchomiona została Pracownia PET-CT co pozwoliło na połączenie dwóch technik obrazowania z zakresu medycyny nuklearnej i radiologii. Skojarzenie metody PET (uwidocznienie procesów metabolicznych) i CT (obrazy anatomiczne) umożliwia wykrywanie patologii na poziomie komórek/tkanki, co ma szczególne znaczenie dla identyfikacji wczesnych zmian nowotworowych. Ta wysokospecjalistyczna procedura znalazła szerokie zastosowanie przede wszystkim w onkologii (m.in. wykrywanie zmian przerzutowych lub wznowy choroby, monitorowanie efektów prowadzonej terapii i planowanie radioterapii).
W 2010 roku rozpoczęła się kolejna modernizacja Zakładu. Dzięki pozyskaniu przez Instytut Onkologii dofinansowania ze środków Unii Europejskiej możliwa była wymiana starej, pracującej od ponad 10 lat aparatury na nowoczesne, wysokospecjalistyczne urządzenia do diagnostyki scyntygraficznej , badań densytometrycznych i ultrasonograficznych. Zainstalowano hybrydowe systemy SPECT/CT umożliwiające fuzje obrazów izotopowych z radiologicznymi. W nowoczesny sprzęt została również wyposażona Pracownia Radiochemiczna. Dyspenser stosowany do rozdozowywania izotopów wysokoenergetycznych wykorzystywanych w diagnostyce techniką PET oraz osłonna komora radiochemiczna na dwa generatory Tc-Mo z wyciągiem laminarnym zintegrowana z miernikiem aktywności izotopów zdecydowanie poprawia jakość i bezpieczeństwo pracy radiochemików.
W roku 2013 powstała Klinika Endokrynologii Onkologicznej i Medycyny Nuklearnej, której kierownikiem w wyniku konkursu został prof. dr hab. n. med. Marek Dedecjus. Klinika powstała wskutek połączenia Zakładu Medycyny Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej z Oddziałem Chirurgii Endokrynologicznej, w którym odbywa się chirurgiczne leczenie nowotworów układu dokrewnego ze szczególnym uwzględnieniem raka tarczycy i nowotworów przytarczyc i nadnerczy. Od 2015 roku powołana została Akademia Onkologii Nuklearnej, której regularne spotkania odbywają się średnio dwa razy w roku. Multidyscyplinarne wykłady i warsztaty prowadzą specjaliści z całego kraju i z zagranicy. Również dwa raz w roku organzowane są spotkania poświęcone wymianie doświadczeń w zakresie terapii nowotworów tarczycy zatytułowane Warszawskie Spotkania Tyreoonkologiczne. Raz do roku organizowana jest Konferencja Postępy w Chirurgii Tarczycy i Przytarczyc
W 2017 roku uczestnictwo w konkursie Ministerstwa Zdrowia na dotację celowaną pozwoliło na instalację pierwszej w Polsce nowej generacji gamma kamery z detektorami półprzewodnikowymi o dużym polu widzenia. Na inwestycję i doposażenie laboratorium kontroli jakości izotopów w 2018 roku pozyskano środki z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko Priorytet: XII Bezpieczeństwo zdrowotne i poprawa efektywności systemu ochrony zdrowia. Pracownia radiochemiczna została przystosowana do wykonywania specjalistycznej kontroli jakości oraz badanie biodystrybucji narządowej zwierząt laboratoryjnych, farmakokinetyki i farmakodynamiki radionuklidów. Uczestnictwo w Narodowym Programie Zwalczania Chorób Nowotworowych, zadanie pn. „Doposażenie zakładów medycyny nuklearnej” zaowocowało w 2019 roku instalacją gamma kamery kardiologicznej w technologii cyfrowej z detektorami CZT.
Obecnie kończy się modernizacja infrastruktury odstojników na ścieki promieniotwórcze oraz systemu monitoringu radiacyjnego w ramach projektu CeDEON i ochrony radiologicznej oraz pozyskanie środków na instalację drugiego skanera PET/CT.
Kadencja 4-letnia to mało czasu, ale każdy, nawet mały krok do przodu w kierunku poprawy istniejącej rzeczywistości, to dużo. Jestem pewny, że możliwe jest lepsze wykorzystanie istniejącego potencjału, do czego będę dążył. Ze swej strony będę robił wszystko, żeby rozwijać i otwierać Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne i łączyć, a nie dzielić. Poniżej kilka punktów na które chciałby szczególnie zwrócić uwagę:
Standardy postępowania
Dotychczasowa jakość polskiej endokrynologii zobowiązuje i jako środowisko zdecydowanie nie chcemy obniżać standardów leczenia. Wytyczne towarzystw naukowych, nie zawsze obejmują całość problemów. Widoczne są różnice szczególnie z zaleceniami amerykańskimi, które często są bardziej pragmatyczne. Zawsze będą kontrowersje oraz mniejsze lub większe luki w dowodach. Dlatego wskazany jest krytycyzm oraz poszukiwanie i wypracowywanie własnych oryginalnych rozwiązań w ramach istniejących systemów opieki zdrowotnej i podejmowanie w tym zakresie współpracy z innymi towarzystwami naukowymi. Z drugiej strony nie jestem zwolennikiem “wyważania otwartych drzwi”. Jeśli chcemy uczestniczyć w pracach najważniejszych struktur europejskich czy światowych, jeśli chcemy być zapraszani do wygłaszania wykładów na kluczowych konferencjach, to nie możemy „poprawiać” przyjętych i zatwierdzonych rekomendacji bez ewidentnych dowodów medycznych. Nasz krytycyzm zastąpmy profesjonalizmem, a chęć wprowadzenia zauważonych przez nas odmienności powinien pojawiać się na etapie tworzenia takich rekomendacji czy też inspirować do ich jak najszybszego uaktualnienia.
Współpraca z organizacjami pacjenckimi
Endokrynologia jest obecnie olbrzymią dziedziną multidyscyplinarną wymagającą współpracy wielu specjalistów, dlatego konieczne staje się holistyczne spojrzenie na pacjenta. Z tym wiąże się profesjonalizm w działaniu terapeutycznym oraz współpraca z organizacjami pacjenckimi. Wspieranie ich działania spowoduje wzrost świadomość pacjentów. Wzrost świadomości i edukacja pacjentów to skuteczniejsze leczenie i lepsze jego efekty. Dlatego jestem zwolennikiem współpracy z organizacjami pacjenckimi, a nawet za wspólnym tworzeniem zaleceń i wytycznych dla pacjentów objętych leczeniem endokrynologicznym.
Finanse
Nikt by nie pamiętał o dobrym Samarytaninie, gdyby miał tylko dobre intencje. By przejść do historii, musiał mieć też pieniądze
Margaret Thatcher
Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne musi utrzymać swoją siłę także dzięki właściwemu finansowaniu, o co będę zabiegał. Zapewni to stały rozwój i realizację nowych inicjatyw. Będzie nas stać na nowe pomysły. Z tym związane jest szczególne i szerokie wspieranie kongresów i konferencji, które stanowią główne źródło dochodów Towarzystwa. Jestem za powrotem do tradycyjnej formy kongresów i konferencji równolegle z ustępowaniem ograniczeń pandemii przy jednoczesnym rozbudowaniu oferty szkoleń, kursów i konferencji w formie dostępu zdalnego.
Nauka
Bardzo ważne miejsce w moich planowanych kierunkach działań jest wspieranie i promocja polskiej nauki. PTE jest przede wszystkim towarzystwem naukowym o wielkim potencjale. Świadczy o tym ilość publikowanych, wysoko ocenianych prac oraz rosnąca pozycja pisma „Endokrynologia Polska”, pomimo niewspółmiernie niższych środków przeznaczanych na naukę w porównaniu do krajów Europy Zachodniej i Ameryki Północnej.
Think-Tank
Musimy korzystać z doświadczenia i mądrości wybitnych polskich endokrynologów i specjalistów związanych z endokrynologią w kreowaniu perspektyw naukowych i rozwojowych. Stąd moja propozycja swobodnej wymiany myśli oraz dyskusji sprzyjających nowym pomysłom i zadaniom – stworzenia think-tanku na rzecz polskiej endokrynologii – forum wymiany myśli i idei.
Stypendia
W polskich warunkach przy ograniczeniach finansowania nauki i braku zainteresowania ze strony poważnych sponsorów absolutnie konieczne są warunki ułatwiające tworzenie własnych oryginalnych rozwiązań, które zaowocowałyby patentami i przyciągnięciem kapitału. PTE powinno zawsze temu sprzyjać i wspomagać takie rozwiązania. Jestem zwolennikiem stworzeniem prestiżowego głównego grantu naukowego PTE oraz 2 grantów PTE dla młodych naukowców.
Współpraca z zagranicą
Bardzo chciałbym stworzyć najlepszym specjalizantom, specjalistom i naukowcom możliwości rekrutacji na stypendia zagraniczne. Myślę zarówno o stażach naukowych, jak i klinicznych lub szkoleniach i pobytach w zakładach nauk podstawowych. Sam byłem stypendystą: w ramach programów wymiany (Tempra), stypendystą Rządu Francuskiego (dwukrotnie), Endocrine Society czy Fundacji Schumana. Mam świadomość, że istnieje ryzyko, że część stypendystów może nie wrócić lub wyjedzie z kraju. Osobiście jestem przykładem, że ryzyko to jest niewielkie w porównaniu z korzyściami jakie daje „importowanie” nowych technik, idei czy pomysłów oraz ich wdrażania do praktyki klinicznej lub naukowej. Stypendyści nie tylko się uczą, ale i nawiązują osobiste kontakty z rówieśnikami, które są potem zaczątkami międzynarodowej współpracy. W efekcie nasza reprezentacja, liczba i jakość prezentowanych prac na międzynarodowych zjazdach będzie wzrastać. Oczywiście umożliwienie wyjazdu na stypendium to tylko element rozwoju osobistego. Kluczowe jest zaś stworzenie warunków do kontynuacje kariery po powrocie z wyjazdu.
Edukacja
Na każdym etapie będę promował edukację – co przyczynia się do wzrostu profesjonalizmu leczenia, zmniejszania ilości powikłań, nietrafnych rozpoznań, ryzyka wystąpienia działań niepożądanych skutkujących niepotrzebnymi hospitalizacjami. Dlatego bardzo ważna jest opieka – pomoc i skuteczna edukacja dla młodych lekarzy – przyszłych endokrynologów w ścisłej współpracy z Konsultantem Krajowym (profesor Andrzej Lewiński) i CMKP (profesor Wojciech Zgliczyński). Dotyczy to także lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej i pielęgniarek. Aby osiągnąć ten cel będę promował tworzenie i rozwój Platformy Edukacyjnej PTE i wprowadzeniem nowych aktywności – np. kursów z dziedziny biostatystyki, co może być pomocne dla Koleżanek i Kolegów z mniejszych ośrodków w działalności publikacyjnej.
Wzmocnienie prestiżu Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego
i endokrynologii jako specjalizacji
Mamy duży potencjał jako środowisko. Dlatego na każdym etapie niezbędna jest merytoryczna ocena, komentarz i recenzja wprowadzanych rozwiązań, zaproszona czy też nie. Konieczne jest ustawiczne, mocne wspieranie działalności eksperckiej i ewaluacyjnej dotyczącej wszystkich dziedzin endokrynologii, co będę zdecydowanie wspierał. Jako silne, niezależne Towarzystwo musimy być pożądanym partnerem dla Ministerstwa Zdrowia a nawet Parlamentu. Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne na każdym etapie musi współtworzyć i wspierać, zarówno merytorycznie, organizacyjnie jak i medialnie projekty służące rozwojowi endokrynologii i terapii naszych pacjentów.
Nasza specjalizacja ma mocną pozycję na rynku usług medycznych, ale wciąż należy wkładać wiele wysiłku w utrzymanie i polepszanie tej pozycji oraz dalszy rozwój kliniczny i naukowy tej dziedziny. Niewątpliwie będzie to cel, który będę starał się realizować.
Żyjemy w bardzo dynamicznie zmieniających się warunkach co szczególnie unaoczniła pandemia Covid-19. Zagadnienia, którymi zajmować się będzie Prezes i Zarząd PTE w najbliższych latach, w pewnym stopniu zależeć też będą od kierunku przemian w polskiej ochronie zdrowia i kierunku rozwoju endokrynologii. Umiejętność adaptacji do zmieniających się warunków jest kluczowa dla stabilnego funkcjonowania Towarzystwa i jego dalszego rozwoju, dlatego na pewno będę dążył do dalszej informatyzacji PTE i wdrażania nowych rozwiązań w zakresie komunikacji, współpracy i edukacji.
Współpraca z POZ
Będę wspomagał i popierał wszelkie inicjatywy zmierzające do współpracy z lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej, gdzie pacjent endokrynologiczny zaczyna swoją drogę diagnostyczną i leczniczą. Jestem zwolennikiem edukacji lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej oraz opracowaniem i wprowadzeniem szybkich ścieżek diagnostycznych i leczniczych, dotyczących naszych pacjentów wymagających wysokospecjalistycznego leczenia. Ważna jest też współpraca w zakresie dalszej poterapeutycznej opieki nad pacjentem.
Drogie Koleżanki i Koledzy,
Przyjaciele,
Postanowiłem kandydować na stanowisko Prezesa-elekta Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego. Moja decyzja, aby kandydować, zapadła na przełomie czerwca i lipca, gdy w rozmowach z członkami Zarządu Głównego dowiedziałem się, że jestem brany pod uwagę jako jeden z kandydatów.
Kierowanie obecnie taką instytucją jak PTE jest dużym wyzwaniem organizacyjnym, dlatego chylę czoło przed mądrością twórców Statutu PTE, którzy wprowadzili instytucję prezesa elekta. W razie wyboru na stanowisko Prezesa-Elekta będę miał cztery lata na zapoznanie się z charakterem działań Prezesa PTE. Przez ten czas będę mógł poznać szczegóły i zawiłości związane z tym stanowiskiem, bo chociaż pracowałem już na rzecz Towarzystwa jako przewodniczący Komisji Rewizyjnej (Kadencja 2014-2017) i członek Zarządu Głównego (kadencja 2017-2021) to jednak funkcja Prezesa wiąże się z zupełnie innym zakresem obowiązków i odpowiedzialnością.
Część z Państwa może niepokoić fakt, że jestem chirurgiem. Owszem posiadam specjalizację z chirurgii ogólnej (2007) oraz z chirurgii onkologicznej (2017) i na co dzień operuję schorzenia endokrynologiczne. Jednocześnie, już od czasu studiów pasjonuję się endokrynologią, prowadząc działalność naukową i kliniczną w tym zakresie, najpierw w ramach Indywidualnego Toku Studiów z endokrynologii a następnie na studiach doktoranckich i dalej prowadząc badania i publikując w ramach tej dziedziny naukowej. Oczywiście ukończyłem też szkolenie specjalizacyjne i zdałem egzamin z endokrynologii w 2012 roku, a od ośmiu lat jestem Kierownikiem Kliniki Endokrynologii Onkologicznej i Medycyny Nuklearnej Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie PIB w Warszawie. W związku z tym zarówno problematyka funkcjonowania PTE, jak i problemy kliniczne i naukowe z zakresu praktyki endokrynologicznej są mi bliskie w codziennej pracy.
Praca na rzecz Stowarzyszenia jest pracą społeczną, stanowi duże obciążenie i odpowiedzialność. Trzeba dużo hartu, aby obok absorbującej pracy zawodowej wykrzesać z siebie siły do działania na tym polu. PTE dzięki działalności dotychczasowych Prezesów i zarządów ma w tej chwili stworzone solidne podstawy organizacyjne, edukacyjne i finansowe. Mamy sprawnie działający pion administracyjny, świetnie funkcjonujący – dzięki prof. Beacie Kos-Kudła – periodyk jakim jest Endokrynologia Polska. Utrzymanie tak wysokiego poziomu będzie dużym wyzwaniem.
Każda prezesura będzie prawdopodobnie porównywana do poprzednich, a prof. Ruchała i prof. Milewicz zawiesili poprzeczkę bardzo wysoko. Jestem pełny uznania dla ich pracy. Liczę, że uda mi się również kontynuować dobrą passę w zarządzaniu Towarzystwem.
Mój program to przede wszystkim utrzymanie tego wysokiego poziomu, na który Towarzystwo zostało wyniesione. Wszystkie wymienione w programie cele będą możliwe, jeżeli obdarzycie mnie Państwo swoim zaufaniem podczas wyborów, a w razie wyboru mojej osoby czynnie wesprzecie realizację ambitnych pomysłów.
Tylko współpraca zarządu, sekcji i poszczególnych członków PTE, pozwoli na urzeczywistnienie inicjatyw, zarówno centralnych, jak i lokalnych czy nawet indywidualnych, które będę wspierał i dążył do ich realizacji i dalszego rozwoju PTE.
Osobą, która ostatecznie przekonała mnie do kandydowania w tym roku w wyborach prezesa elekta PTE jest pan ze zdjęcia poniżej. To zdjęcie to efekt zabawy jedną z aplikacji, która mnie postarzyła. Myślę, że to właśnie teraz jest czas na kandydowanie, aby za trzy lata z pełnią energii aktywnie działać dla Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego.
Dane osobowe
Imiona:
Marek Krzysztof
Nazwisko:
Dedecjus
Data i miejsce urodzenia:
3 października 1973, Zgierz
Stan cywilny:
Żonaty, czworo dzieci
Wykształcenie:
Specjalizacje:
Znajomość języków obcych:
Angielski – biegła (FC, CAE)
Francuski – biegła (DL)
Rosyjski – średnia
Niemiecki – podstawowa
Wyróżnienia i nagrody:
Stypendia:
styczeń – lipiec 1997
Stypendium w ramach Programu Wymiany Międzyuczelnianej „Tempra” na Uniwersytecie Claude-Bernarda w Lyonie
styczeń – kwiecień 1999
Stypendium Rządu Francuskiego w Klinice Endokrynologii i Metabolizmu
Prof. F. Berthezena w Lyonie
listopad 2000 – luty 2001
Stypendium Rządu Francuskiego w Laboratorium Metabolizmu Lipoprotein w Dijon
15-19.09.2003
Stypendium Fundacji Roberta Schumana na odbycie Intensywnego Kursu Chirurgii Laparoskopowej, Strasbourg
2007
Stypendium THE ENDOCRINE SOCIETY – program International Endocrine Scholars Program
Przebieg pracy zawodowej:
Członkostwo w Towarzystwach Naukowych:
Polskie Towarzystwo Biopsji Narządowej – prezes
Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne – członek zarządu
Polskie Towarzystwo Endokrynologii Onkologicznej – członek zarządu
Polskie Towarzystwo Tyreologiczne
Polskie Towarzystwo Chirurgii Onkologicznej
Polskie Towarzystwo Medycyny Nuklearnej
Towarzystwo Chirurgów Polskich
European Society of Endocrine Surgeons
The Endocrine Society
American Association of Clinical Endocrinologist
Pełnione funkcje naukowe:
